Roztoka-Brzeziny to wieś położona na Pogórzu Rożnowskim, w dolinie rzeki Dunajec. W źródłach pisanych nazwa wsi Rostok pojawia się po raz pierwszy w 1409 roku. W owym czasie należała ona do rodziny Rożenów herbu Gryf. Później, tak jak pobliski Rożnów, zakupił ją Zawisza Czarny, a w kolejnych latach przechodziła z rąk do rąk kolejnych właścicieli. Nazwa

Las Wolski, nazywany krakowskimi zielonymi płucami, położony jest zaledwie ok. 8 km od Rynku. Tutaj znajdują się najwyższe wzgórza Krakowa: Sowiniec (358 m n.p.m.), Pustelnik (352 m n.p.m.) i Srebrna Góra (326 m n.p.m.), dzięki czemu obrastający je Las góruje ponad miastem i stanowi naturalną ścianę zieleni za zachodzie. Historycznie teren ten podzielony był na

Położone w dolinie rzeki Soły, w Kotlinie Oświęcimskiej Kęty są jednym z najstarszych miast w Małopolsce. Pierwszy dokument potwierdzający prawa miejskie datowany jest na 1277 rok, zaś pierwsza wzmianka o nazwie – Canthi –  pochodzi z 1242 roku i wywodzi się najprawdopodobniej od słowa ‘kąt’. Być może jest to nawiązanie do ustronnego (ówcześnie) położenia miasta.

Andrychów, położony urokliwie nad rzeką Wieprzówką, u podnóży Pańskiej Góry w Beskidzie Małym, był niegdyś jednym z najbardziej uprzemysłowionych miast w całej Galicji. Osada, początkowo zwana Indrzychowem (później Jędrzychów, z łaciny Andrichovia), istniała już na początku XIV wieku. W źródłach pisanych pojawia się po raz pierwszy w 1344 roku jako Henrychów. Niespełna sto lat później

Nazwa położonej na Pogórzu Rożnowskim wsi Przydonica pochodzi od słowa przedan (czasownik ‘przedać’ – sprzedać) i być może oznaczała wieś „sprzedaną” lub „handlującą”. Już w XIV w. powstała tutaj parafia, która w późniejszym okresie połączona została z parafią w pobliskim Podolu. Pełne prawa parafialne otrzymała, czy też odzyskała, dopiero w 1925 roku za sprawą tarnowskiego

W przeszłości Prądnik nazywany był „życiodajną tętnicą” Krakowa. Określenie to zawdzięcza zapewne istnieniu dużej liczby zakładów wodnych, zlokalizowanych wzdłuż jego koryta i napędzanych siłą przepływającej wody. Były to głównie kuźnie, papiernie, folusze, gdzie obrabiano sukno, szabelnie, w których wykonywano białą broń, browary, gorzelnie oraz prochownie, tartaki i młyny wodne, stanowiące niegdyś bardzo istotne zaplecze przemysłowe

Ojców położony był w granicach zaboru rosyjskiego, dlatego tutejsze uzdrowisko od drugiej połowy XIX wieku najchętniej odwiedzali mieszkańcy Królestwa Kongresowego. Dla nich bowiem wyjazd do galicyjskich – a więc zagranicznych – kurortów był znacznie utrudniony. To właśnie z myślą o tych kuracjuszach dr Stanisław Niedzielski – od 1898 roku dyrektor zakładu hydropatycznego Goplana – zbudował

Powstanie Pustyni Błędowskiej można podzielić na dwa etapy. Pierwszy z nich to czasy bardzo odległe, ok. 2-3 mln lat temu, kiedy na obszarze obecnie przez nią zajmowanym istniały głębokie doliny wyżłobione przez rzeki w skałach dolomitowo-wapiennych.

Rezerwat przyrody Dolina Racławki położony jest na terenie Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie, wchodzącego w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego.

Krzemionki Podgórskie (Góra Lasoty) to wapienne wzgórza na prawym brzegu Wisły, w centrum dzisiejszego Krakowa. Wieńczą je kopiec Krakusa (VIII w.) oraz kościół św. Benedykta (XII w., z reliktami z X-XI w.).

Wieś Ściborzyce położona jest w dolinie rzeki Dłubni, w pobliżu Imbramowic i Wysocic. Wymieniana jest w dokumentach w połowie XIII w., zapewne jednak powstała wcześniej, podobnie jak sąsiednie osady.

Zgromadzenie Księży Misjonarzy założył św. Wincenty à Paulo w 1625 r. w Paryżu, w celu prowadzenia misji parafialnych oraz kształcenia duchowieństwa. W Krakowie Misjonarze pojawili się w 1682 r. za sprawą biskupa Jana Małachowskiego.

Młoszowa, leżąca w pobliżu Trzebini, była przez stulecia własnością rodziny Młoszowskich, którzy pod koniec XVII w. wznieśli tutaj dwór. Kiedy w 1790 r. ród ten wygasł, wieś dostała się w posiadanie spadkobierców Hieronima Wielopolskiego.