Dr inż. Magdalena Frączek – z wykształcenia leśniczka, pracuje na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Prowadzi zajęcia z dendrologii, fitosocjologii i edukacji przyrodniczo-leśnej oraz autorskie kursy o dziedzictwie przyrodniczym i kulturotwórczej roli lasu. Kieruje studiami podyplomowymi Edukacja Przyrodniczo-Leśna. Współpracuje z parkami narodowymi i krajobrazowymi, prowadzi warsztaty przyrodnicze dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Dr Piotr Klepacki – kilkanaście lat pracował w Instytucie Botaniki UJ. Interesuje się roślinami użytkowymi i architekturą krajobrazu oraz relacjami człowieka z przyrodą.

Dr inż. Miłosz Zieliński – architekt krajobrazu, pracuje w Katedrze Architektury Krajobrazu Politechniki Krakowskiej. Zajmuje się zagadnieniami kształtowania przestrzeni publicznych przy współuczestnictwie użytkowników, projektowaniem terenów i obiektów rekreacyjnych oraz sportowych. Od 2009 współtworzy grupę projektową CCLA (Creatio Continua Landscape Architects).

Dr Bożena Szewczyk-Taranek – wykładowczyni na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie. Współpracuje z ZZM przy projektach „Krakowskie Ogrody Społeczne” oraz „Ogród z Klasą”, aktywizujących dzieci i społeczności lokalne do angażowania się w świat roślin i ogrodów. Ekspertka z zakresu hortiterapii (metody terapii wykorzystującej rośliny i ogród).

Łapanka, jastrząb i kury, rabuś, piłka uszata, djabełek, porywka – to tylko niektóre zabawy i gry ruchowe uprawiane w parku Jordana u początków jego istnienia. Nasi animatorzy w strojach retro przypomną je i zaproszą Państwa do wspólnej zabawy. Ponadto każdy będzie mógł spróbować swoich sił w grze w bule, badmintona, w gumę czy porzucać frisbee.

W 1888 roku Henryk Jordan zwrócił się o wydzierżawienie 8 hektarów terenu części błoń czarnowiejskich pod przyszły park zabaw dla dzieci i młodzieży. Jego nowatorski pomysł został przyjęty, a oficjalne otwarcie Parku Miejskiego dra Henryka Jordana nastąpiło już w 1889 roku. Jordan, korzystając z własnych funduszy, w rok stworzył przestrzeń, która stała się wzorem dla licznych „ogródków jordanowskich”, zakładanych w Polsce jeszcze wiele lat po jego śmierci. W krakowskim ogrodzie zabaw ruchowych miały ćwiczyć dzieci i młodzież – chłopcy i dziewczęta – według skrupulatnie przemyślanej koncepcji i programu ćwiczeń. Park był więc ucieleśnieniem głoszonych przez Jordana koncepcji, zarówno tych z zakresu higieny, jak i myśli wychowawczej poprzez zabawę i ruch na świeżym powietrzu.

Punkt informacyjny Zarządu Zieleni Miejskiej, w którym dowiemy się o licznych akcjach, projektach edukacyjnych i inicjatywach społecznych podejmowanych w zielonych przestrzeniach Krakowa. To doskonała okazja, by poznać nowinki dotyczące krakowskiej zieleni.

Ziołowy Ogródek z Batowic to gospodarstwo rolne prowadzone od pokoleń w Batowicach i specjalizujące się w uprawie wysokiej jakości ziół. Podczas kiermaszu będzie można zakupić różne odmiany świeżej bazylii i mięty, melisę, oregano, tymianek czy majeranek.

Dr inż. Magdalena Frączek – z wykształcenia leśniczka, pracuje na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Prowadzi zajęcia z dendrologii, fitosocjologii i edukacji przyrodniczo-leśnej oraz autorskie kursy o dziedzictwie przyrodniczym i kulturotwórczej roli lasu. Kieruje studiami podyplomowymi Edukacja Przyrodniczo-Leśna. Współpracuje z parkami narodowymi i krajobrazowymi, prowadzi warsztaty przyrodnicze dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Dr Piotr Klepacki – kilkanaście lat pracował w Instytucie Botaniki UJ. Interesuje się roślinami użytkowymi i architekturą krajobrazu oraz relacjami człowieka z przyrodą.

Dr Piotr Hapanowicz – historyk, kustosz dyplomowany Muzeum Krakowa, kierownik oddziału Pałac Krzysztofory.
Henryk Jordan (1842–1907), lekarz, ginekolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, długoletni radny krakowski, wybitny działacz społeczny i dobroczynny. Był pionierem nowoczesnego wychowania fizycznego oraz propagatorem higieny społecznej na ziemiach polskich. Profesor Aleksander Rosner pisał o nim: „Dzieła jego rodziły się z niezmiernej miłości ojczyzny. Chciał ją widzieć odrodzoną, potężną, a przy tym czystą i szlachetną”. Dążeniem życia Jordana było doprowadzenie do odrodzenia fizycznego i moralnego narodu polskiego w okresie zaborów przez zreformowanie anachronicznego systemu wychowania młodzieży. Dokonał przełomu w polskim systemie wychowawczym poprzez podniesienie znaczenia wychowania fizycznego i dostrzeżenie w rozwoju fizycznym jednego z najważniejszych czynników kształtujących osobowość młodego człowieka. Największym i najbardziej znanym dziełem Jordana było założenie w 1889 roku na krakowskich Błoniach (na wzór amerykański) pierwszego w Europie publicznego ogrodu zabaw i gier ruchowych dla dzieci do lat 15, który nazwano Parkiem Miejskim im. dra Henryka Jordana.
Trasa:
1. Park Miejski im. dra Henryka Jordana
2. Collegium Novum, ul. Gołębia 24
3. Collegium Minus, ul. Jagiellońska 15/ ul. św. Anny
4. Pałac Wielopolskich, pl. Wszystkich Świętych 3/4
5. Kamienica przy ul. Wiślnej 5
6. Kamienica przy ul. Sławkowskiej 1/ pałac Pod Krzysztofory, Rynek Główny 35
7. Dawna Klinika Położnictwa i Ginekologii UJ, ul. Kopernika 7
8. Szpital św. Łazarza, ul. Kopernika 17

Centrum Edukacji Ekologicznej „Symbioza” mieści się w zabytkowym Pawilonie Okocimskim w Lesie Wolskim. Spacer po parku im. H. Jordana pozwoli poznać jego mieszkańców i dostrzec sieć zależności tworzących przyrodę tego miejsca.

Dr inż. Miłosz Zieliński – architekt krajobrazu, pracuje w Katedrze Architektury Krajobrazu Politechniki Krakowskiej. Zajmuje się zagadnieniami kształtowania przestrzeni publicznych przy współuczestnictwie użytkowników, projektowaniem terenów i obiektów rekreacyjnych oraz sportowych. Od 2009 współtworzy grupę projektową CCLA (Creatio Continua Landscape Architects).

Łapanka, jastrząb i kury, rabuś, piłka uszata, djabełek, porywka – to tylko niektóre zabawy i gry ruchowe uprawiane w parku Jordana u początków jego istnienia. Nasi animatorzy w strojach retro przypomną je i zaproszą Państwa do wspólnej zabawy. Ponadto każdy będzie mógł spróbować swoich sił w grze w bule, badmintona, w gumę czy porzucać frisbee..

Przyjrzymy się elementom architektonicznym w otoczeniu przyrody. Zastanowimy się jak zaprojektować ścieżkę, aleję, ławkę czy huśtawkę. Wykorzystując naturalne materiały wykonamy proste konstrukcje do wspinania się, skakania, zabawy czy odpoczynku.

Dr Bożena Szewczyk-Taranek – wykładowczyni na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie. Współpracuje z ZZM przy projektach „Krakowskie Ogrody Społeczne” oraz „Ogród z Klasą”, aktywizujących dzieci i społeczności lokalne do angażowania się w świat roślin i ogrodów. Ekspertka z zakresu hortiterapii (metody terapii wykorzystującej rośliny i ogród).

W 1888 roku Henryk Jordan zwrócił się o wydzierżawienie 8 hektarów terenu części błoń czarnowiejskich pod przyszły park zabaw dla dzieci i młodzieży. Jego nowatorski pomysł został przyjęty, a oficjalne otwarcie Parku Miejskiego dra Henryka Jordana nastąpiło już w 1889 roku. Jordan, korzystając z własnych funduszy, w rok stworzył przestrzeń, która stała się wzorem dla licznych „ogródków jordanowskich”, zakładanych w Polsce jeszcze wiele lat po jego śmierci. W krakowskim ogrodzie zabaw ruchowych miały ćwiczyć dzieci i młodzież – chłopcy i dziewczęta – według skrupulatnie przemyślanej koncepcji i programu ćwiczeń. Park był więc ucieleśnieniem głoszonych przez Jordana koncepcji, zarówno tych z zakresu higieny, jak i myśli wychowawczej poprzez zabawę i ruch na świeżym powietrzu.

Punkt informacyjny Zarządu Zieleni Miejskiej, w którym dowiemy się o licznych akcjach, projektach edukacyjnych i inicjatywach społecznych podejmowanych w zielonych przestrzeniach Krakowa. To doskonała okazja, by poznać nowinki dotyczące krakowskiej zieleni.

Ziołowy Ogródek z Batowic to gospodarstwo rolne prowadzone od pokoleń w Batowicach i specjalizujące się w uprawie wysokiej jakości ziół. Podczas kiermaszu będzie można zakupić różne odmiany świeżej bazylii i mięty, melisę, oregano, tymianek czy majeranek.

Dr Eliza Buszko – konserwatorka, kierowniczka zespołu konserwatorskiego, który prowadził prace przy barokowych polichromiach z 1733 roku na ścianach i sklepieniu krypty pod nawą główną i prezbiterium kościoła pw. Przemienienia Pańskiego Pijarów w Krakowie.

Joanna Świtała – historyczka sztuki, przewodniczka po Krakowie, edukatorka i animatorka czasu wolnego. Związana z Muzeum Narodowym w Krakowie. Miłośniczka historii życia codziennego dawnego Krakowa, kultury Dalekiego Wschodu oraz militariów.

Zakon Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, zwanych pijarami, założony przez św. Józefa Kalasantego w 1597 roku w Rzymie, prowadził w całej Europie szkoły średnie zwane kolegiami. Założone w 1663 krakowskie kolegium mieściło się w budynkach przyległych do kościoła. Starszy z nich, od strony ul. Sławkowskiej, do dzisiaj służy pijarom, a nowszy, wzniesiony przez Franciszka Placidiego, należy obecnie do Muzeum Książąt Czartoryskich.

Piotr Białko – właściciel firmy konserwatorskiej Piotr Białko Zabytki Malarstwa, Rzeźby, Architektury Sp. z o.o., która przeprowadziła prace konserwatorskie w krypcie (kaplicy Świętych Schodów ojców pijarów). Na co dzień współpracuje z zespołem konserwatorów dzieł sztuki, historyków sztuki, specjalistów z branży budowlanej oraz z architektami, archeologami i chemikami.

Dr Eliza Buszko – konserwatorka, kierowniczka zespołu konserwatorskiego, który prowadził prace przy barokowych polichromiach z 1733 roku na ścianach i sklepieniu krypty pod nawą główną i prezbiterium kościoła pw. Przemienienia Pańskiego Pijarów w Krakowie. Oryginalne Święte Schody (Scala Santa) znajdują się w kaplicy Sancta Sanctorum w Rzymie. Według tradycji pochodzą one z siedziby rzymskiego namiestnika w Jerozolimie, gdzie kroczył po nich Chrystus, by stanąć przed sądem Piłata. Schody te (właściwie 28 stopni), odnalezione w 326 roku przez św. Helenę, zostały sprowadzone do Rzymu, gdzie przez kolejne stulecia zdobiły główną klatkę schodową w pałacu na Lateranie. W połowie XV wieku zostały powtórnie przeniesione i otoczone kultem, a wierni mogli odtąd poruszać się po nich tylko na kolanach. Od XVII wieku kopiowanie Świętych Schodów stało się popularne w całej Europie.

Dr Eliza Buszko – konserwatorka, kierowniczka zespołu konserwatorskiego, który prowadził prace przy barokowych polichromiach z 1733 roku na ścianach i sklepieniu krypty pod nawą główną i prezbiterium kościoła pw. Przemienienia Pańskiego Pijarów w Krakowie.

Zakon Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, zwanych pijarami, założony przez św. Józefa Kalasantego w 1597 roku w Rzymie, prowadził w całej Europie szkoły średnie zwane kolegiami. Założone w 1663 krakowskie kolegium mieściło się w budynkach przyległych do kościoła. Starszy z nich, od strony ul. Sławkowskiej, do dzisiaj służy pijarom, a nowszy, wzniesiony przez Franciszka Placidiego, należy obecnie do Muzeum Książąt Czartoryskich.

Piotr Białko – właścicel firmy konserwatorskiej Piotr Białko Zabytki Malarstwa, Rzeźby, Architektury Sp. z o.o., która przeprowadziła prace konserwatorskie w krypcie (kaplicy Świętych Schodów ojców pijarów). Na co dzień współpracuje z zespołem konserwatorów dzieł sztuki, historyków sztuki, specjalistów z branży budowlanej oraz z architektami, archeologami i chemikami.

Joanna Świtała – historyczka sztuki, przewodniczka po Krakowie, edukatorka i animatorka czasu wolnego. Związana z Muzeum Narodowym w Krakowie. Miłośniczka historii życia codziennego dawnego Krakowa, kultury Dalekiego Wschodu oraz militariów.

Dr Eliza Buszko – konserwatorka, kierowniczka zespołu konserwatorskiego, który prowadził prace przy barokowych polichromiach z 1733 roku na ścianach i sklepieniu krypty pod nawą główną i prezbiterium kościoła pw. Przemienienia Pańskiego Pijarów w Krakowie. Oryginalne Święte Schody (Scala Santa) znajdują się w kaplicy Sancta Sanctorum w Rzymie. Według tradycji pochodzą one z siedziby rzymskiego namiestnika w Jerozolimie, gdzie kroczył po nich Chrystus, by stanąć przed sądem Piłata. Schody te (właściwie 28 stopni), odnalezione w 326 roku przez św. Helenę, zostały sprowadzone do Rzymu, gdzie przez kolejne stulecia zdobiły główną klatkę schodową w pałacu na Lateranie. W połowie XV wieku zostały powtórnie przeniesione i otoczone kultem, a wierni mogli odtąd poruszać się po nich tylko na kolanach. Od XVII wieku kopiowanie Świętych Schodów stało się popularne w całej Europie.

Krakowski Salon Ekonomiczny NBP to nowe miejsce na mapie edukacyjnej Krakowa. Multimedialna wystawa nie tylko prezentuje historię pieniądza na ziemiach polskich, ale także stanowi forum wymiany myśli i krzewienia wiedzy ekonomicznej. To miejsce spotkań naukowców, przedsiębiorców i wszystkich zainteresowanych historią i ekonomią.
Wejście do Krakowskiego Salonu Ekonomicznego NBP od strony Placu Matejki 1A.

Joanna Nowostawska-Gyalókay – z wykształcenia hungarystka. W Małopolskim Instytucie Kultury w Krakowie współtworzy zespół Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego, które są dla niej płaszczyzną do opowiadania ludziom o ludziach. Redaktorka serii książek powstających corocznie w ramach wydarzenia.

Dr Mateusz Mataniak – ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wśród jego zainteresowań naukowych znajdują się historia prawa i administracji w XIX i XX wieku. Pracownik Zakładu Historii Administracji i Myśli Administracyjnej UJ.

Bogusław Łacina – wieloletni pracownik banku Pekao S.A. Zafascynowany architekturą budynku przy Szpitalnej 15 oraz ludźmi, którzy tworzyli jego historię. Wiele razy oprowadzał gości banku oraz współpracował przy organizacji planów filmowych w dawnym gmachu Kasy Oszczędności Miasta Krakowa.

Łucja Malec-Kornajew – historyczka sztuki, przewodniczka miejska znana jako Fishka Krakow Tours. Prowadzi Dziecięce Biuro Detektywistyczne. Jak pisze o sobie: Zawsze najważniejszych dla mnie było kilka spraw: historie, przygoda i tajemnica. Oraz rzetelna wiedza. Tego się trzymam i to chcę przekazać Tobie.

Barbara Łepkowska – historyczka sztuki, prowadzi Fundację Plenerownia oraz Pracownię Kulturalną. Pracuje jako graficzka, fotografka, animatorka kultury oraz przewodniczka, a także prowadzi warsztaty. Związana z Muzeum Narodowym w Krakowie.

Kraków od czasów średniowiecza był miejscem wymiany pieniądza. Już na początku XVI wieku przy Rynku Głównym 25 działał kantor Fuggerów, jednej z pierwszych ogólnoeuropejskich instytucji finansowych. To pod dzisiejszą siedzibą Międzynarodowego Centrum Kultury rozpoczniemy spacer śladami banków, firm ubezpieczeniowych i finansowych, które przez setki lat uczestniczyły w rozwoju miasta. Szczególnie ważną rolę odegrały one w okresie Autonomii Galicyjskiej, kiedy Kraków stał się kluczowym ośrodkiem nowoczesnych usług finansowych Galicji, a przy Rynku i przy Plantach zaczęto wznosić nowe monumentalne siedziby takich instytucji, jak np. towarzystwo ubezpieczeniowe Florianka. Kolejny ważny rozdział w dziejach krakowskiej bankowości to okres dwudziestolecia międzywojennego. Szczególnie w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości, na fali sztucznej koniunktury wywołanej inflacją, instytucje finansowe chętnie pozbywały się gotówki i inwestowały w nowe budynki. Ta nowa architektura miasta aspirującego do rangi regionalnej metropolii i stolicy „Kresów Południowo-Zachodnich” do dzisiaj stanowi jedno z najbardziej intrygujących zjawisk w krajobrazie kulturowym Krakowa. O historii krakowskich banków i dziejach ich siedzib opowie historyk sztuki i architekt Michał Wiśniewski.
Trasa*:
1. Galicyjski Bank dla Handlu i Przemysłu, Rynek Główny 25
2. Dom Bankowy H. Ripper [Hugo Ripper] i S-ka, Rynek Główny 17
3. Kasa Oszczędności Miasta Krakowa, ul. Szpitalna 15 (OBIEKT DNI DZIEDZICTWA 2021)
4. Komunalna Kasa Oszczędności Powiatu Krakowskiego, ul. Pijarska 1
5. Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń „Florianka”, ul. Basztowa 6-8
6. Narodowy Bank Polski, ul. Basztowa 20
7. Pocztowa Kasa Oszczędności, ul. Wielopole 19-21
*bez wchodzenia do wnętrz budynków

Podczas przebudowy gmachu Komunalnej Kasy Oszczędności Miasta Krakowa w latach 30. XX wieku szczególnie ciekawe zmiany zaszły w obrębie klatki schodowej. Wprowadzono w niej nowe detale, a przede wszystkim pojawiły się tam wspaniałe witraże projektu Józefa Mehoffera (1869–1946).

W przestrzeni wewnętrznego ogrodu możemy zagrać w grę Monopoly w odsłonie krakowskiej. Twórcy na jednej planszy uchwycili największe zabytki miasta, jak Wawel czy Sukiennice, znakomite uczelnie, takie jak AGH czy Politechnika Krakowska, miejsca rekreacji, jak Błonia czy Planty, oraz symbole nowoczesnego Krakowa: Centrum Kongresowe ICE oraz Tauron Arena Kraków.

Joanna Nowostawska-Gyalókay – z wykształcenia hungarystka. W Małopolskim Instytucie Kultury w Krakowie współtworzy zespół Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego, które są dla niej płaszczyzną do opowiadania ludziom o ludziach. Redaktorka serii książek powstających corocznie w ramach wydarzenia.

Dr Mateusz Mataniak – ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wśród jego zainteresowań naukowych znajdują się historia prawa i administracji w XIX i XX wieku. Pracownik Zakładu Historii Administracji i Myśli Administracyjnej UJ.

Bogusław Łacina – wieloletni pracownik banku Pekao S.A. Zafascynowany architekturą budynku przy Szpitalnej 15 oraz ludźmi, którzy tworzyli jego historię. Wiele razy oprowadzał gości banku oraz współpracował przy organizacji planów filmowych w dawnym gmachu Kasy Oszczędności Miasta Krakowa.

Łucja Malec-Kornajew – historyczka sztuki, przewodniczka miejska znana jako Fishka Krakow Tours. Prowadzi Dziecięce Biuro Detektywistyczne. Jak pisze o sobie: Zawsze najważniejszych dla mnie było kilka spraw: historie, przygoda i tajemnica. Oraz rzetelna wiedza. Tego się trzymam i to chcę przekazać Tobie.

Barbara Łepkowska – historyczka sztuki, prowadzi Fundację Plenerownia oraz Pracownię Kulturalną. Pracuje jako graficzka, fotografka, animatorka kultury oraz przewodniczka, a także prowadzi warsztaty. Związana z Muzeum Narodowym w Krakowie.

W przestrzeni wewnętrznego ogrodu możemy zagrać w grę Monopoly w odsłonie krakowskiej. Twórcy na jednej planszy uchwycili największe zabytki miasta, jak Wawel czy Sukiennice, znakomite uczelnie, takie jak AGH czy Politechnika Krakowska, miejsca rekreacji, jak Błonia czy Planty, oraz symbole nowoczesnego Krakowa: Centrum Kongresowe ICE oraz Tauron Arena Kraków.

Krakowski Salon Ekonomiczny NBP to nowe miejsce na mapie edukacyjnej Krakowa. Multimedialna wystawa nie tylko prezentuje historię pieniądza na ziemiach polskich, ale także stanowi forum wymiany myśli i krzewienia wiedzy ekonomicznej. To miejsce spotkań naukowców, przedsiębiorców i wszystkich zainteresowanych historią i ekonomią.
Wejście do Krakowskiego Salonu Ekonomicznego NBP od strony Placu Matejki 1A.

Kraków od czasów średniowiecza był miejscem wymiany pieniądza. Już na początku XVI wieku przy Rynku Głównym 25 działał kantor Fuggerów, jednej z pierwszych ogólnoeuropejskich instytucji finansowych. To pod dzisiejszą siedzibą Międzynarodowego Centrum Kultury rozpoczniemy spacer śladami banków, firm ubezpieczeniowych i finansowych, które przez setki lat uczestniczyły w rozwoju miasta. Szczególnie ważną rolę odegrały one w okresie Autonomii Galicyjskiej, kiedy Kraków stał się kluczowym ośrodkiem nowoczesnych usług finansowych Galicji, a przy Rynku i przy Plantach zaczęto wznosić nowe monumentalne siedziby takich instytucji, jak np. towarzystwo ubezpieczeniowe Florianka. Kolejny ważny rozdział w dziejach krakowskiej bankowości to okres dwudziestolecia międzywojennego. Szczególnie w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości, na fali sztucznej koniunktury wywołanej inflacją, instytucje finansowe chętnie pozbywały się gotówki i inwestowały w nowe budynki. Ta nowa architektura miasta aspirującego do rangi regionalnej metropolii i stolicy „Kresów Południowo-Zachodnich” do dzisiaj stanowi jedno z najbardziej intrygujących zjawisk w krajobrazie kulturowym Krakowa. O historii krakowskich banków i dziejach ich siedzib opowie historyk sztuki i architekt Michał Wiśniewski.
Trasa*:
1. Galicyjski Bank dla Handlu i Przemysłu, Rynek Główny 25
2. Dom Bankowy H. Ripper [Hugo Ripper] i S-ka, Rynek Główny 17
3. Kasa Oszczędności Miasta Krakowa, ul. Szpitalna 15 (OBIEKT DNI DZIEDZICTWA 2021)
4. Komunalna Kasa Oszczędności Powiatu Krakowskiego, ul. Pijarska 1
5. Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń „Florianka”, ul. Basztowa 6-8
6. Narodowy Bank Polski, ul. Basztowa 20
7. Pocztowa Kasa Oszczędności, ul. Wielopole 19-21
*bez wchodzenia do wnętrz budynków

Podczas przebudowy gmachu Komunalnej Kasy Oszczędności Miasta Krakowa w latach 30. XX wieku szczególnie ciekawe zmiany zaszły w obrębie klatki schodowej. Wprowadzono w niej nowe detale, a przede wszystkim pojawiły się tam wspaniałe witraże projektu Józefa Mehoffera (1869–1946).